Wiosną 1940 roku zamordowano co najmniej 21 768 obywateli Polski, w tym ponad 10 tys. oficerów wojska i policji, na mocy decyzji najwyższych władz Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich zawartej w tajnej uchwale Biura Politycznego KC WKP(b) z 5 marca 1940 roku.
Rozkaz podpisali: Józef Stalin,Ławrientij Beria, Anastas Mikojan, Wiaczesław Mołotow, Łazar Kaganowicz, Michaił Kalinin, Klement Woroszyłow.
Sygnatariusze rozkazu nr 794 BP KC WKP(b) z 5 marca 1940 o rozstrzelaniu polskich jeńców wojennych.
Józef Stalin (1878-1953)
[właściwie Iosif Wissarionowicz Dżugaszwili]
Sekretarza generalnego KPZR i jej poprzedniczek oraz premier ZSRR, a w rzeczywistości dożywotni dyktator Związku Radzieckiego, posiadający nieograniczoną władzę. Jako metodę rządzenia stosował masowy terror, który pochłonął wiele milionów ofiar. Jego podpis widnieje na pierwszym miejscu rozkazu o rozstrzelaniu polskich jeńców wojennych.
Ławrientij Pawłowicz Beria (1899- 1953)
Od 1938 szef NKWD, który był w znacznym stopniu odpowiedzialny za „wielkie czystki” okresu stalinowskiego. Jeden z głównych wykonawców zbrodni stalinowskich. Bezpośrednio odpowiedzialny za mord polskich oficerów w Katyniu. Autor rozkazu nr 794 BP KC WKP(b) z 5 marca 1940 o rozstrzelaniu polskich jeńców wojennych.
Anastas Mikojan (1895-1978)
Wieloletni członek naczelnych władz partii komunistycznej (od 1923) minister i wicepremier. Podczas wojny kierował sprawami zaopatrzenia armii oraz ewakuacjami przedsiębiorstw. Bezpośrednio odpowiedzialny za mord polskich oficerów w Katyniu – jako jedna z osób składających podpis pod rozkazem ich rozstrzelania.
Wiaczesław Mołotow (1890-1986)
[właściwie Wiaczesław Skrabin – Mołotow to pseudonim dziennikarski]
Od 1920 członek KC WKP(b), współtwórca kolektywizacji i aktywny realizator wielkich czystek w wojsku i partii. Premier i minister spraw zagranicznych przed wybuchem II wojny światowej. 23 sierpnia 1939 podpisał pakt o nieagresji z Nimcami (Pakt Ribbentrop-Mołotow).
Łazar Moisiejewicz Kaganowicz (1893-1991)
Członek najwyższych władz państwowych i partyjnych ZSRR. Jeden z głównych realizatorów „czystek” zarówno w partii jak i poza nią. Zaakceptował rozkaz o rozstrzelaniu polskich jeńców wojennych.
Michaił Iwanowicz Kalinin (1875-1946)
Przewodniczący Prezydium Rady Najwyższej ZSRR. Zaakceptował rozkaz o rozstrzelaniu polskich jeńców wojennych.
Klimient Jefriemowicz Woroszyłow W latach 1926–1952 był członkiem Biura Politycznego WKP(b), a w latach 1934–1940 pełnił funkcję ludowego komisarza (ministra) obrony ZSRR. Współodpowiedzialny za „czystki” w Armii Czerwonej.
Współodpowiedzialny za podjęcie decyzjo o rozstrzelaniu polskich jeńców wojennych.
. . . III. Rozpatrzenie spraw i powzięcie uchwały zlecić trójce w składzie t. t. (skreślone ręcznie nazwisko najprawdopodobniej Berii) Mierkułow, (dopisane ręcznie) Kabułow i Basztakow (naczelnik 1-go Spec-wydziału NKWD ZSRR). …
Wsiewołod Nikołajewicz Mierkułow (1895-1953)
Generał armii, radziecki działacz partyjny i państwowy, funkcjonariusz służb specjalnych ZSRR, pierwszy zastępca Ławrentija Berii.
Był faktycznym kierownikiem operacji „rozładowania” obozów jenieckich i więzień w kwietniu i maju 1940 roku.
Bogdan Zacharewicz Kobułow (1904-1953)
Zastępca Ławrientija Berii – znany z szczególnie bestialskiego traktowania więźniów politycznych.
Członek Specjalnego Kolegium NKWD (tzw. centralnej trójki), które bezpośrednio organizowało i nadzorowało akcję rozstrzeliwania polskich jeńcach wojennych i więźniów.
Leonid Fokiejewicz Basztakow (1900-1971)
Wieloletni funkcjonariusz radzieckich organów bezpieczeństwa państwowego. W marcu 1940 roku został szefem Wydziału 1 Specjalnego NKWD ZSRR. Wszedł w skład Specjalnego Kolegium NKWD, któremu powierzono zadanie wymordowania polskich jeńców wojennych.